جلسات سوپرویژن کوچینگ

چرا کوچ‌ها به  به سوپرویژن نیاز دارند؟

اکثر مؤسسه‌های حرفه‌ای در کوچینگ، کوچ‌ها را ملزم به سوپروِیژن می‌کنند. فدراسیون بین‌المللی کوچینگ ICF اکیداً جلسات سوپرویژن را برای کوچ‌های دارای اعتبارنامه توصیه می‌کند. دلایل آن واضح است. از جمله مهمترین آنها:

• سوپرویژن فضایی امن و باز برای یادگیری و توسعه‌ی مهارت‌ها، دانش و رویکردهای کوچینگ فراهم می‌کند. در سوپرویژن گروهی، کوچ‌ها می‌توانند از تجربه‌ها، مدل‌ها و ابزارهای سایر اعضا یاد بگیرند و دیدگاه‌های جدید دریافت کنند.
• کوچینگ می‌تواند باعث تنهایی و از نظر عاطفی طاقت‌فرسا باشد، به خصوص زمانی که مسائل مراجع برای آنها طاقت‌فرسا به نظر می‌رسد. برای مراقبت مؤثر از دیگران، کوچ باید مراقبت از خود را به خوبی تمرین کند. سوپرویژن، آگاهی را افزایش می‌دهد و به مربی کمک می‌کند تا استراتژی‌های مقابله عاقلانه‌ای را توسعه دهد.
• برای یک کوچ، گیر افتادن در یک روال ثابت یا نگاه چارچوب‌دار محتمل است. سوپرویژن، مؤثرترین منبع چالش برای جلوگیری از این امر است. با توجه به تکامل سریع کوچینگ، اگر کوچ در حال رشد نباشد، از منحنی عملکرد مطلوب عقب می‌ماند حتی اگر سال‌ها کار کوچینگ کرده باشد.
• تبدیل شدن به یک کوچ بالغ تا حدودی فرآیند رها کردن است. سوپرویژن، افق دید کوچ را از آنچه اکنون هست به کوچی که می‌تواند باشد، ارتقا می‌دهد و بنابراین به او کمک می‌کند تا باری را که باید پشت سر بگذارد، تشخیص دهد.
• اخلاقی بودن به عنوان یک کوچ مستلزم هوشیاری مداوم است. ضوابط رفتاری تا حدی کمک‌کننده است. هر مکوچربی با معضلات اخلاقی مواجه می‌شود که نیاز به تفکر خارج از ضوابط دارد. نظارت، آگاهی اخلاقی را افزایش می‌دهد، به کوچ کمک می‌کند تا از چالش‌های اخلاقی خاص عبور کند و تاب‌آوری اخلاقی خود را افزایش دهد.
• کوچ‌ها با بررسی مسائل واقعی در گروه، دید عمیق‌تری نسبت به خود، مراجع، و سیستم یا سازمانی که در آن فعالیت دارند پیدا می‌کنند.  این خودآگاهی باعث اتخاذ رویکردهای هدفمندتر و انتخاب پرسش‌های مؤثرتر می‌شود.