از هر کسی بپرسید که «آیا ذهنیت رشد دارد؟»، بیشترین جوابی که میشنوید، مثبت است. در واقع در یک نظرسنجی از دنبالکنندگانم، این پرسش را مطرح کردم که «ذهنیت رشد دارند یا خیر؟» به این نتیجه رسیدم که فقط ۱۰ درصد از آنها گفتند
که دارای ذهنیت رشد نیستند. به این موضوع که همه فکر میکنند ذهنیت رشد دارند، «ذهنیت
رشد کاذب»[۱] گفته میشود که از پیامدهای
طبیعی انسان بودن است. احتمالا جایی این را شنیده باشید که داشتن ذهنیت رشد خوب است و شما هم به صورت اتوماتیک و خودکار میگویید که
این ذهنیت را دارید. حال اگر میخواهید سیستم «خودکار بلهگو» خود را به چالش
بکشید و به اعماق اینکه یک ذهنیت رشد چیست و
چگونه میتوان آن را پرورش داد، شیرجه بزنید، بهتر است با من همراه شوید.
دو ذهنیتی که زندگی شما را شکل میدهند.
ذهنیت،
مجموعهای از فرضیاتی است که توسط یک فرد یا گروهی از افراد شکل میگیرد که ارتباط نزدیکی هم با جهانبینی یا فلسفه
زندگیشان دارد. ذهنیتی که مانند کشتی لنگر انداخته باشد، میتواند بعنوان یک مشوق
قوی برای ادامه پذیرش یا حتی قبول انجام رفتارهایی خاص، عمل کند.
کارول
دوئک[۲] روانشناس آمریکایی، در کتاب تاثیرگذارش به نام «ذهنیت» به توضیح این دو ذهنیت اصلی ما که هنگام رویارویی با چالشهای جدید و یا حتی در زندگی روزمره خود داریم، میپردازد.
تحقیقات او تصورات رایج در مورد معنای باهوش بودن را به چالش
کشیده است. من فکر نمیکنم بتوانم بهتر از او این مسئله را توضیح دهم، پس ابتدا دو
تعریف وی از این دو ذهنیت را که روی رفتار و افکار
روزمره ما تاثیر دارند، میبینیم.
جهت مطالعه کامل مقاله کلیک کنید.