کوچینگ و روانشناسی دو روند همراهی هستند که یکدیگر را تکمیل میکنند. روانشناسی تشخیص می‌دهد و کمک می‌کند که فرد زندگی بهتری داشته باشد و کوچینگ نوعی همراهی با فرد است که رسیدن به اهدافش برایش مهم شده‌است. در بعضی مواقع ارجاع به روانشناس لازم و در برخی موارد ارجاع به کوچ کارساز است.
حال به بررسی ۱۰ مورد از مهمترین نشانه‌هایی میپردازیم که لازم است کوچ، مراجع را به روانشناس ارجاع دهد.
- مراجع به بیان ناتوانی از لذت بردن می پردازد و یا مواردی را در خصوص افزایش شدید میزان غم، ناامیدی و ناتوانی در خودش، برایتان بازگو می‌کند.
- مراجع پرش افکار دارد و به هیچوجه نمی تواند تمرکز کند.
- مراجع یا نمی تواند بخوابد یا در طول شب بارها بیدار می‌شود و نمی‌تواند دوباره بخوابد و یا اینکه بیش از حد می‌خوابد.
- مراجع از مشکلات خود در مورد اشتهایش سخن به میان می آورد: کاهش یا افزایش شدید اشتها.
- مراجع از مرگ یا رنج کشیدن دیگران احساس گناه می‌کند.
- مراجع به شدت احساس ناامیدی یا امیدواری می‌کند.
- مراجع در حالتی بیش از حد هوشیار یا بیش از حد خسته است.
- مراجع به شدت تحریک پذیر بوده به سرعت خشمگین و پرخاشگر می‌شود.
- مراجع رفتارهای تکانشی، نسنجیده و خطرناک زیادی انجام می‌دهد.
- مراجع به مرگ یا خودکشی فکر می‌کند.
برگرفته از : آی اف سی (ICF)، انجمن جهانی کوچینگ Lynn F. Meinke, MA, RN, CLC, CSLC
